Jedną z popularnych odmian fizjoterapii manualnej jest metoda Kaltenborna, która została opracowana w 1972 roku przez dwóch Norwegów – Freddy’ego Kaltenborna i Olafa Evjentha. Umożliwia ona efektywną diagnostykę oraz leczenie uciążliwych zaburzeń czynności w obrębie narządu ruchu (zwłaszcza kręgosłupa, mięśni czy stawów obwodowych). W stosunkowo krótkim czasie niweluje dolegliwości bólowe, co podnosi komfort życia pacjenta.
Kilkuetapowe działanie to klucz do sukcesu
Metoda Kaltenborna bazuje na przeprowadzeniu przez doświadczonego fizjoterapeutę specjalistycznych testów manualnych. Ich celem jest precyzyjne ustalenie źródła bólu, którym może się okazać np. nadmiernie napięty mięsień albo zmieniony chorobowo staw. W dalszej kolejności fachowiec dobiera odpowiednie techniki leczenia – oczywiście z uwzględnieniem indywidualnych potrzeb danego pacjenta. Najczęściej wykorzystywane są tutaj zabiegi zmierzające bezpośrednio do mobilizacji tkanek miękkich, takie jak choćby dynamiczny masaż funkcyjny, głęboki masaż poprzeczny i relaksacja poizometryczna (porządne rozciąganie mięśni). W grę wchodzą również ćwiczenia skoncentrowane na zwiększaniu ruchomości stawów i tkanek nerwowych. Jeśli ból znacznie utrudnia codzienne funkcjonowanie, to wówczas zachodzi konieczność zastosowania konkretnych środków biernych (stabilizatora, gorsetu, pasa OMT, opatrunku itp.), ewentualnie środków fizykalnych (wodolecznictwa, elektroterapii, termoterapii). Warto dodać, że metoda Kaltenborna działa przede wszystkim poprzez pobudzanie propioceptorów oraz neuronów czuciowych, odbarczanie receptorów wewnątrzstawowych czy intensyfikowanie elastyczności tkanki skórnej.
Pomoc w walce z licznymi schorzeniami i urazami
Ortopedyczna metoda Kaltenborna okazuje się wprost nieoceniona przy leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawów, silnego bólu kręgosłupa, entezopatii nadkłykcia bocznego (zwanej inaczej łokciem tenisisty), a także dyskopatii (uszkodzenia krążka międzydyskowego). Poza tym wykazuje zaskakująco dużą skuteczność w eliminowaniu męczących objawów rwy kulszowej, neuralgii żebrowej, zespołu cieśni nadgarstka i chronicznych migren. Oto pozostałe istotne wskazania do wdrożenia omawianej formy terapii:
- złamania kości (szczególnie kończyn)
- skręcenia bądź zwichnięcia stawów
- skolioza, lordoza lub inna zaawansowana wada postawy
- zaburzenia funkcjonowania układu oddechowego
- zaburzenia w obrębie opon mózgowo-rdzeniowych
- drętwienie i mrowienie rąk
- asymetryczna postawa całego ciała
- hipo- i hipermobilność
Metoda Kaltenborna stanowi prawdziwe wybawienie w przypadku różnego rodzaju dolegliwości układu ruchu. Powinna być realizowana wyłącznie przez wykwalifikowanego fizjoterapeutę, gdyż gwarantuje to uzyskanie w pełni satysfakcjonujących rezultatów.